„… zdradzę ci pewną tajemnice. Każdego dnia dawaj sobie prezent. Nie planuj go, nie czekaj, niech on sam przyjdzie. Może to być drzemka w fotelu, jakaś nowa rzecz lub filiżanka kawy„. – agent Cooper (Miasteczko Twin Peaks)

WSTĘP

JAVA – obiektowy język programowania ogólnego zastosowania, stworzony przez firmę Sun Microsystems (przejęta przez firmę Oracle w 2010 r). Główne cechy języka to: prostota, bezpieczeństwo, wielowątkowość i wysoka wydajność. Programy napisane w JAVA są niezależne od systemu operacyjnego (Windows, Linux), a wykonywane są przez tzw. „wirtualną maszynę Javy” (JVM) wyposażoną w kompilator. Pakiet Java SDK (Java Platform, Standard Edition) można pobrać za darmo ze strony producenta. Warto zaopatrzyć się w darmowe środowisko do pisania programów np: Eclipse lub NetBeans. Programy tego typu mają wbudowane narzędzia ułatwiające redagowanie plików Java (np.: kontrola błędów, auto uzupełnianie kodu, podświetlanie składni).
Java zdobyła ogromną popularność i jest na topie jeśli chodzi o języki programowania przeznaczone do tworzenia: gier, apletów na strony WWW, aplikacji na urządzenia mobilne bądź komputery stacjonarne.

STRUKTURA PROGRAMU

Program Java można napisać nawet w zwykłym systemowym Notatniku ( nie zalecam 🙂 ) zapisując go z rozszerzeniem .java lub skorzystać z programów, o których wspomniałem na wstępie np: Eclipse.

Przykład programu:

Programy w Javie zbudowane są z klas. Po wyrażeniu class podajemy nazwę klasy (z dużej litery, zazwyczaj stylem wielbłądzim). Jest to przyjęta konwencja i należy ją stosować.
Ważne! Nazwa klasy musi być taka sama jak nazwa pliku z rozszerzeniem java (czyli HelloWorld.java).

Do wnętrza klasy, pomiędzy klamry { … } wprowadzamy składowe, pola i metody (funkcje) programu. Na szczególną uwagę zasługuje jedna wyjątkowa metoda – main(). Jest to główna metoda wykonywana jako pierwsza, która nie zwraca żadnej wartości (typ void) i to właśnie w niej zaczyna się działanie programu. Wirtualna maszyna Javy JVM szuka tej metody w całym programie, a następnie wykonuje jej procedury. Do metody przekazywana jest tablica parametrów (args) typu tekstowego (String).

W językach obiektowych występują tzw. modyfikatory dostępu, które ograniczają lub zezwalają na dostęp do innych klas, ich metod lub składowych. Do dyspozycji mamy trzy modyfikatory:

  • public (publiczny) – składowe, pola i metody będą dostępne w całym programie (widoczne dla innych klas),
  • protected (chroniony) – składowe, pola i metody będą widoczne dla klasy dziedziczonej i innych klas w tym samym pakiecie,
  • private (prywatny) – składowe, pola i metody dostępne są tylko w obrębie danej klasy, w której znajdują się.

KOMPILACJA

Aby skompilować plik .java musimy wpierw zapisać go gdzieś na dysku komputera. W przypadku systemu Windows niech to będzie lokalizacja np:
C:/Program Files/Java/HelloWorld.java.
Do kompilacji można użyć kompilatora javac dostarczanego razem z pakietem SDK. Po uruchomieniu wiersza poleceń CMD (Windows) przechodzimy do katalogu z plikiem HelloWorld.java i odpalamy polecenie javac:

javac

Po kompilacji obok pliku HelloWorld.java pojawi się nowy plik HelloWorld.class utworzony przez kompilator. Uruchamiając program, tak naprawdę uruchamiamy klasę 🙂

Efekt:

I to wszystko tytułem wprowadzenia do języka JAVA.

Czytaj dalej: KLASY, OBIEKTY I METODY →

#java#javac#JDK